Je paard loopt constant met zijn hoofd in de lucht en hoe hard je ook je best doet, je krijgt dit niet gecorrigeerd. Dit is erg nadelig voor zijn lijf! Dat heb je immers geleerd.
Gelukkig kan je gebruik maken van een touw wat je van de (longeer)singel naar het bit kan bevestigen. Op deze manier leert je paard zijn hoofd op de juiste plek te houden en maakt hij goed gebruik van zijn rug.
Toch??
Dit idee is helaas een illusie en ik zal uitleggen waarom dit een illusie is.
Ik ben zelf ook opgegroeid met het idee dat een hulpteugel mijn paard helpt bij zijn aanleuning. Twee touwtjes van de singel naar het bit. Wel het binnenste touwtje een fractie korter, want je hebt natuurlijk wel lengtebuiging nodig.
En hop longeren maar...
En inderdaad. Na verloop van tijd zal je paard een houding aannemen die op een aanleuning lijkt. DUS je paard zal zijn rug nu wel goed gebruiken. Hij heeft immers zijn neus nu op de loodlijn.
Hier gaat het echter fout. Wanneer je van deze gedachte uitgaat, zou het betekenen dat een aanleuning iets is wat je verkrijgt door het vormen van de hals, waardoor de rug actief zal worden.
Het tegenovergestelde is echter waar. De aanleuning is het gevolg van het activeren van de thoracic sling (klik hier voor de blog over de thoracic sling) en het stabiliseren van de wervelkolom. Door het aanspannen van de thoracic sling zullen de schoft en de laatste halswervels gelift worden. Hierdoor zal de S-curve die de nekwervels vormen afnemen. Het paard zal de hals lang maken en richting het bit gaan reiken. Op dit moment krijg je een aanleuning van je paard.
Dit is dus precies het tegenovergestelde van wat een hulpteugel doet, die de focus op de halshouding legt en ervan uitgaat dat hierdoor de rug zal activeren.
Dit is wat een hulpteugel wel doet:
Een hulpteugel zorgt voor overbelasting op de nekwervels
Een hulpteugel begrenst het paard in zijn hals bewegingen door een vast 'frame' te vormen. Om de druk vanuit de hulpteugels te ontwijken heeft het paard de optie om de hals korter te maken of achter de loodlijn te komen. De eerste houding geeft daarbij een verhoogde druk op de laatste halswervels en het CTO gebied. De laatste houding geeft meer druk op de eerste nekwervels en de nekband, die aanhecht op deze wervels. Langdurig in zulke extreme houdingen bewegen kan zorgen voor bijvoorbeeld (hals)artrose en ontstekingen.
Een hulpteugel leert je paard te wijken voor teugeldruk
Een hulpteugel geeft je paard constant druk wanneer je paard hier tegenin gaat. Op den duur zal je paard leren dat een houding, zoals hierboven benoemd is, zal leiden tot minder druk op het hoofd/mond. Je leert je paard dus teugeldruk te ontwijken, terwijl het doel in het rijden juist is dat je paard richting je hand gaat reiken en aanleuning neemt. Je leert je paard dus een 'valse knik' aan.
Een hulpteugel zorgt voor een blokkade van het tongbeen
Het tegenovergestelde kan ook gebeuren, waarbij je paard de oplossing vindt om in de teugel te gaan hangen. Dit gaan paarden vaak doen wanneer ze de kracht of balans missen om de houding vol te houden. Als gevolg hiervan gaat het paard in de teugel hangen. Wanneer je met bit longeert betekent dit dat er een constante druk op de tong staat. De tong staat weer in verbinding met het tongbeen, wat via onder andere spieren weer verbonden is met de borstkas en de buikspieren. Een blokkade van het tongbeen zorgt dus voor een blokkade in het gehele lijf.
Een hulpteugel zorgt voor een strakke rug
Een hulpteugel is statisch (ook degene met elastiek erin verwerkt geven nog te weinig bewegingsvrijheid). Wanneer je je in de biomechanica verdiept weet je dat er niet zoiets bestaat als een 'statische beweging'. Neem bijvoorbeeld de stapbeweging. Een paard maakt tijdens de stap een pendelbeweging met het hoofd, welke nodig is om de golfbeweging in de wervelkolom af te maken. Het gebruik van een hulpteugel ontneemt het paard deze mogelijkheid en promoot dus het bewegen met een 'statische' wervelkolom.
Een hulpteugel zorgt voor verzuring
Een hulpteugel dwingt je paard langdurig in eenzelfde houding te lopen. Een aanleuning hoort echter dynamisch te zijn met veel wisseling in halshouding. Dit is belangrijk om te voorkomen dat spieren verzuren en overbelast raken.
Een hulpteugel promoot een stuwend achterbeen
De hulpteugel doet niets voor de verticale balans en promoot een stuwend achterbeen. Wanneer je paard meer op de linker of de rechter schouder valt, is je paard niet verticaal in balans. Hierdoor kan de thoracic sling niet goed activeren en kan er dus geen aanleuning ontstaan. Een hulpteugel doet niets voor de gewichtsverdeling tussen de linker en rechter schouder. Zolang dit het geval is zal je paard de voorhand niet kunnen liften, waardoor de voorbenen langer op de grond blijven staan dan de achterbenen. Hierdoor kan je paard zijn benen dus niet naar voren bewegen om beter onder te treden en ontstaat een meer stuwend achterbeen.
Een hulpteugel ontneem jou de mogelijkheid je ruitergevoel te ontwikkelen
Als laatste ontneemt een hulpteugel jou als ruiter de mogelijkheid om te voelen wat er in het paardenlijf gebeurt. Zelfs aan de longe kan je bijvoorbeeld via de longeerlijn informatie verkrijgen over de aanleuning van je paard. Dit is erg belangrijk in de ontwikkeling van je eigen ruitergevoel. Door hulpteugels te gebruiken zet je jezelf als trainer eigenlijk buitenspel en ontneem je jezelf de mogelijkheid je gevoel te ontwikkelen.
Je hebt nu een opsomming van welke effecten een hulpteugel echt heeft op het lijf van je paard. Als je na het lezen van deze punten nu besluit de hulpteugels voortaan in de kast te laten liggen (top!!), is het van belang dat jij en je paard leren op een andere manier tot een goede aanleuning te komen.
In de online training 'mijn paard in topvorm' leer ik je stap voor stap hoe je je paard vanaf de grond tot in het rijden zijn lichaam optimaal kan laten gebruiken (en dat allemaal zonder het gebruik van hulpteugels).
Comments